Δημήτρης Κ. Μπάκας

Ο εικοστός αιώνας και ειδικά οι επιστήμες μάς εξασφάλισαν  πολλές βεβαιότητες, αλλά και μας αποκάλυψαν απέραντες περιοχές αβεβαιοτήτων! Αποδείχθηκε και ομολογείται πια  ότι η ανθρώπινη περιπέτεια είναι άγνωστη! Διαψεύστηκαν και εγκαταλείφθηκαν οι αιτιοκρατικές απόψεις για μια ανθρώπινη ιστορία προόδου. Είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμαστούμε πνευματικά για να αντιμετωπίσουμε το απροσδόκητο!

Ορθότατα, ίσως, καταργήσαμε τις αυθεντίες, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε, ότι και εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε αυθεντίες.Όσο «ειδικοί» και εάν είμαστε δεν είναι δυνατόν να είμαστε «ειδικοί» σε όλα τα θέματα.  Πρέπει να εμπιστευθούμε, ξανά και σοβαρά τους συνανθρώπους μας. Το μεγάλο έλλειμμα της σημερινής Κοινωνίας μας είναι η ουσιαστική έλλειψη  της εμπιστοσύνης μεταξύ μας.

Με τις έννοιες αισιοδοξία και απαισιοδοξία αποδόθηκαν οι διεθνείς φιλοσοφικοί όροι οπτιμισμός και πεσιμισμός. Οπτιμισμός είναι η φιλοσοφική θεωρία περί του κόσμου και του βίου κατά την οποία ο κόσμος είναι ο τελειότατος, ως δημιούργημα του Θεού, και κυβερνιέται από το αγαθό. Στον αντίποδα της αισιοδοξίας βρίσκεται η απαισιοδοξία, κατά την οποία ο κόσμος είναι ο χειρότερος μεταξύ αυτών που υπήρξαν, διότι το κακό υπερισχύει του καλού και η ζωή είναι γεμάτη συμφορές και οδύνη.

Ύπατη αξία θεωρείται, πλέον, η ανθρώπινη ύπαρξη, που λαμβάνει τη μορφή της  προσωπικότητας. Προσωπικότητες δομημένες με σωστή παιδεία, είναι δυνατόν να συνθέσουν στη συνέχεια υγιή αρμονικά σύνολα  και όχι φανατικές συσπειρώσεις ατόμων.  Ο ενθουσιασμός, η εμπιστοσύνη, ο οραματισμός είναι τα χρυσά κλειδιά για μια ολοκληρωμένη  προσωπικότητα, αλλά ενίοτε θεωρούνται στην εποχή μας κενά περιεχομένου λόγια.

Ο Λόγος θα αποτελούσε την οργανωτική αρχή της αρμονίας, ήτοι θα καθόριζε, με επιταγές και απαγορεύσεις ποια θέση θα κατείχε το κάθε μέρος μέσα στο όλο. Αρμονία Λόγου και ψυχόρμητου. Αυθυποταγή των ενστικτωδών και αξερίζωτων παρωθήσεων σε ένα έλλογο σκοπό. Παραίτηση από την άμεση ικανοποίηση για χάρη μιας ανώτερης ευτυχίας. Μια ζωή, η οποία να στηρίζεται στο μέτρο και τις αξίες. Αυτά οραματίσθηκε ο άνθρωπος, όταν θέλησε να απαλλαγεί από τα μεταφυσικά ερείσματά του και να αποκτήσει απόλυτη ελευθερία στις αποφάσεις του για ένα προσωπικό τρόπο ζωής.

Δεν ζει χωρίς Πατρίδα η ανθρώπινη ψυχή» (Παλαμάς). Και εάν ακόμη επιτευχθεί το απίθανο μια πλανητική Συνομοσπονδία Κρατών, οι Πατρίδες θα υπάρχουν πάντα, γιατί ο άνθρωπος μόνον μέσα στην Πατρίδα βιώνει με πληρότητα τον εαυτό του.