ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ
Γράφει ο Αντγος ε.α. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, Επίτιμος Δκτης Σ.Σ.Ε.
-Πήρα αφορμή για το Δημοσίευμα αυτό, από το και σήμερα επίκαιρο, άρθρο του Χαρ. Τρικούπη, «τις πταίει» που δημοσιεύτηκε προ εκατόν είκοσι οκτώ ετών, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός το 1893 δήλωσε εκείνο το περίφημο «… κύριοι επτωχεύσαμε…».
-Η εποχή εκείνη έχει πολλές ομοιότητες με την χρονική περίοδο, από το 1974 σχεδόν και μέχρι σήμερα της Ελλάδος, έχει βέβαια και διαφορές.
ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
-Σε γενικές γραμμές, και τότε δεν μπορούσαμε πλέον να δανεισθούμε και ήλθαν στην χώρα μας, οι τότε δανειστές και μας επέβαλαν, τα μονοπώλια σε ορισμένα είδη ανάγκης και μέσα, για 50-100 χρόνια (σπίρτα, μετακινήσεις κλπ.), από τα κέρδη των οποίων εγένετο η πληρωμή τους χρέους της Ελλάδος. Έτσι! σε κάποιο χρονικό διάστημα και με κάποιους συμβιβασμούς με τους δανειστές, λύθηκε η οικονομική πολιορκία της χώρας μας. Και! όχι μόνον, αλλά με τις δυναμικές και άξιες τότε πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, μετά ακόμη και την Στρατιωτική πανωλεθρία του 1897 της Πατρίδας μας, επέτυχαν! μέσα σε 10 χρόνια να ξαναδημιουργήσουν μια αξιοσημείωτη ελληνική οικονομία και έναν ισχυρότατο ελληνικό Στρατό με τον οποίο επέτυχαν το θαύμα των Βαλκανικών Αγώνων, με αποτέλεσμα να διπλασιάσουν την Ελλάδα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ. Διότι αυτό αποτελεί ένα δίδαγμα τι μπορεί να επιτύχει η Ελλάδα ενωμένη.
-Σήμερα στην αναφερομένη περίοδο, βρεθήκαμε πάλι στην ίδια κατάσταση και ήλθαν πάλι οι δανειστές μας και μας επέβαλαν σε πρώτη φάση, τα Μνημόνια. Και! νά ήταν μόνον αυτά; Υπάρχει ένας γενικός κανόνας στη ζωή δεν μπορεί κανείς να ζει με δανεικά, το τέλος είναι γνωστό. Επομένως εάν δεν αλλάξει η πολιτική νοοτροπία της Ελλάδος και δεν αλλάξουν, τρόπο σκέπτεσθαι οι Έλληνες, και ο πιο αισιόδοξος σκεπτόμενος Έλληνας, δεν ελπίζει βελτίωση της κατάστασης.
ΔΙΑΦΟΡΕΣ
-Ο τότε Πρωθυπουργός της Χώρας Χαρ. Τρικούπης, δραστήριος πολιτικός, οραματιστής, με ευρωπαϊκές καταβολές, πίστευε, αυτό είναι αλήθεια, ότι για να υπάρξει στην χώρα ανάπτυξη και το κράτος να έχει έσοδα, πρέπει να γίνουν έργα στην χώρα κοινής ωφελείας. Βρήκε τότε φθηνό χρήμα στην Ευρώπη, όπως έλεγε ο ίδιος, δανείστηκε και έκανε είναι αλήθεια πολλά μεγάλα έργα (π.χ. Σιδηροδρομικό δίκτυο, διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου κ.λπ.). Δηλαδή! τα δανεικά που πήρε τότε το ελληνικό κράτος διετέθησαν για έργα που απέβλεπαν σε αναπτυξιακή παραγωγή της χώρας μας.
-Η διαφορά με το σήμερα είναι ότι τα δανεικά που εισέρρευσαν στην χώρα μας, όπως και αυτά των κοινοτικών επιδοτήσεων, θα ήταν δυνατόν να αναμορφώσουν την Ελλάδα και να την καταστήσουν παραγωγική και οικονομικά ανεξάρτητη. Δυστυχώς! αντί να διατεθούν για αναπτυξιακά έργα και κατάλληλες δομές παραγωγής με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, διετέθησαν για αυξήσεις αποδοχών των υπαλλήλων, προσλήψεις άμετρων άλλων μη αναγκαίων, αδικαιολόγητη απονομή συντάξεων σε δήθεν αναπήρους, σε δήθεν αντιστασιακούς και σε αμοιβές κομματικών στελεχών, κατ’ επίφαση απασχολουμένων σε διάφορους άχρηστους φορείς με ηχηρά όμως ονόματα.
-Η Κομματική επέλαση στο Κράτος με τους διορισμούς χιλιάδων οικονομησαρίων, έδωσε το σύνθημα της ανοχής και της αναξιοκρατίας και της δικαίωσης των ανικάνων, όμως πιστών κομματικών οπαδών. Το σύστημα απέδωσε σε ψήφους, έτσι βρήκε μιμητές και άλλα κόμματα εξουσίας. Με τελικό αποτέλεσμα:
*Την δημιουργία πλουσίων και υπερπλουσίων Ελλήνων και μία Ελλάδα να βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής Αβύσσου.
*Την δημιουργία στρατιών ρεκόρ δημοσίων υπαλλήλων και αχρήστων κρατικών υπηρεσιών.
*Την διάλυση της Ιεραρχίας στο Δημόσιο και την μεταβίβαση αυτής στους συνδικαλιστές, με αποτέλεσμα την διάλυση του βασικού αυτού φορέα λειτουργίας του Κράτους.
*Την αλλαγή νοοτροπίας ορισμένων Ελλήνων, «Κλέψε το Κράτος και τον εργοδότη, γιατί έτσι είσαι έξυπνος, αλλιώς είσαι βλάκας».
-Το πολιτικό μας σύστημα, που καλύπτεται πίσω από την δήθεν δημοκρατία αυτή την κοινωνία εξέθρεψε. Μια κοινωνία που δεν εμπνέει στα μέλη της,πνεύμα δημιουργίας,ευθύνης πατριωτισμού και επιχειρηματικότητας.
-Η Ελλάδα έφθασε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής διότι επί τριάντα και πλέον χρόνια, παρ’ όλο ότι πολλοί σκεπτόμενοι Έλληνες το επισήμαναν, σχεδόν κανείς από τους άμεσα υπεύθυνους, αποφάσισε ν’ αντικρίσει την αλήθεια κατάματα. Κανείς «κερδοσκόπος» ή Ε.Ε. ή Δ.Ν.Τ. μας υποχρέωναν όλα αυτά τα χρόνια να δανειζόμαστε και να μοιράζουμε αυξήσεις, παροχές και μίζες, για να απολαμβάνουμε μία επίπλαστη ευημερία. Όλοι αποδίδουν τις ευθύνες,άλλο λίγο άλλο πολύ, στα κόμματα που μέχρι σήμερα μας κυβέρνησαν.
Υπάρχει ελπίδα; Πιστεύω «ΝΑΙ»
ΠΡΩΤΟΝ: Εάν στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού της Χώρας της 2-5-10, όπου δίδει εντολή στον Υπουργό Εσωτερικών να επιταχύνει την κατάρτιση νέου εκλογικού νόμου, με σκοπό ν’ αλλάξει ριζικά το πολιτικό σύστημα, που οδήγησε τον τόπο στα σημερινά αδιέξοδα, το πρώτο Άρθρο του νόμου να προβλέπει μείωση των Βουλευτών από 300 σε 200, που προβλέπει το Σύνταγμα, και δώσει την αναγκαίουσα ουσιαστική οντότητα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας της Χώρας μας.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Αν οι διάφοροι φορείς που ρυθμίζουν την τύχη αυτού του τόπου, δουλέψουν ουσιαστικά ενωμένοι και χωρίς υστεροβουλίες, η Ελλάδα με τον ενθουσιώδη, φιλότιμο και πατριώτη Έλληνα που διαθέτει, μπορεί να περάσει και την κρίση αυτή με επιτυχία. Άλλως! δεν υπάρχει μέλλον για την χώρα μας, ούτε οικονομικό, ούτε εθνικό.
ΤΡΙΤΟΝ: Πρέπει εκ βάθρων να αναδιοργανωθεί το Δημόσιο. Να επανέλθει η ουσιαστική και υπεύθυνη ιεραρχία αξιοκρατικά (τμηματάρχες, Διευθυντές, Επιθεωρητές, Γεν. Επιθεωρητές). Να υπάρχει ατομικός φάκελλος, για βαθμολογία αποδόσεως του υπαλλήλου, όλης της ιεραρχίας. Όλη η ιεραρχία ανάλογα με την θέση των, θα έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Επίσης! Πρέπει να γίνει οργανικός πίνακας απαιτουμένων υπαλλήλων και οι προλήψεις θα γίνονται με τις πανελλαδικές εξετάσεις, για όσες θέσεις εκκενώθηκαν, βάσει του πίνακα προσωπικού.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Τέλος πρέπει η πολιτική εξουσία, να μεταφέρει, δια του παραδείγματος, στον ελληνικό λαό την βασική Αρχή λειτουργίας της Δημοκρατίας, «ο πολίτης πρέπει να σέβεται και να φοβάται τον νόμο όπως ο διάβολος το θυμίαμα».
ΠΕΜΠΤΟΝ: Επειδή στο σταυροδρόμι αυτό του κόσμου, που βρίσκεται η ωραία μας Πατρίδα, δυστυχώς έχει ένα κακό εγκληματικά γείτονα, την Τουρκία, η οποία απέβλεπε, αποβλέπει και θα συνεχίσει να αποβλέπει και στο μέλλων, εδάφη της Πατρίδος μας. Ο Λόγος αυτός μας υποχρεώνει, να έχουμε συνεχώς ισχυρές ένοπλες Δυνάμεις, για να εξασφαλίζουμε συμμάχους, καλή εξωτερική πολιτική και την ακεραιότητα και ασφάλεια της Πατρίδος μας.
“Εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική, ποτέ δεν θα καταλάβουν ούτε την μία ούτε την άλλη.”( ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΥΣ)