Οι νέες «πυραυλικές απειλές» της Τουρκίας δεν μας ανησυχούν
Γράφει ο Υπτχος ε.α. Αθανάσιος Πάσχου (Οικονομολόγος), MSc Διεθνές Δίκαιο
Η Τουρκία δοκίμασε πρόσφατα ένα νέο βαλλιστικό πύραυλο με όνομα «Tayfun»-(Τυφώνας) σε περιοχή της Μαύρης Θάλασσας (Σινώπη), με βεληνεκές 561 χιλιόμετρα, ενώ ανακοίνωσε την ανάπτυξη άλλων δύο πυραύλων (Gezgin & Cenk) με βεληνεκή 800-1000 χιλιόμετρα. Προφανής είναι ο σκοπός της, να δείξει δηλ. στην Ελλάδα και στα γύρω κράτη ότι είναι μια πυραυλική δύναμη με σημαντική εμβέλεια πληγμάτων, «ανεβάζοντας» ταυτόχρονα την προκλητική ρητορική της πριν ακόμα τεθούν οι πύραυλοι αυτοί σε γραμμή παραγωγής, βήμα καθόλου εύκολο να πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον.
«Καθεστώς Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας»
Σε διεθνές πλαίσιο για τον έλεγχο εξάπλωσης και εξαγωγής πυραυλικών συστημάτων και όπλων μαζικής καταστροφής(ΟΜΚ), υπάρχει με έδρα το Παρίσι ένα διεθνές εθελοντικό θεσμικό forum 34 κρατών, μεταξύ των οποίων Ελλάδα-Τουρκία, και είναι το: «Missile Technology Control Regime-MTCR».
Το καθεστώς MTCR βασίζεται στην εφαρμογή από τα κράτη-μέλη οδηγιών και κανόνων εξαγωγής τεχνογνωσίας που πρέπει να εφαρμόζονται σε Εξοπλισμό-Υλικά-Τεχνολογία και συστήνει στα μέλη του να μην εξαγάγουν πυραύλους βεληνεκούς άνω των 300 χιλιομέτρων, χωρίς όμως να περιορίζεται η εγχώρια παραγωγή και κατοχή τέτοιων πυραύλων. Επομένως εφόσον η Τουρκία δεν εξαγάγει μελλοντικά τους Tayfun δεν θα παραβεί το καθεστώς MTCR.
Διαπιστώσεις-Επισημάνσεις
Παρόλο που η Τουρκία ήταν αρκετά διακριτική μέχρι τώρα για το πυραυλικό της πρόγραμμα ο χρόνος που επέλεξε για τη δοκιμαστική εκτόξευση στέλνει μηνύματα σε Ελλάδα-ΗΠΑ-Ισραήλ-Συρία-Κουρδιστάν-Αίγυπτο εν όψει των «ενεργειακών» εξελίξεων στην νοτιο-ανατολική μεσόγειο. Γίνεται σε χρονική περίοδο που υπάρχει σοβαρή ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ενώ οι συνεχιζόμενες απειλές εναντίον της Ελλάδας με διακηρύξεις, πχ ότι το Αιγαίο ανήκει στην Τουρκία, θα έλθουμε μια νύχτα ξαφνικά, αναζωπυρώνουν φόβους για ένα πολεμικό επεισόδιο.
Αυτό το κλίμα έντονης ρητορικής και απειλών αναμένεται να κορυφωθεί όσο πλησιάζουμε στις τουρκικές εκλογές αφού οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν αυξημένα ποσοστά για τους κυβερνητικούς εταίρους Ερντογάν-Μπαχτσελί που αναλυτές εκτιμούν ότι οφείλονται στο έντονο εθνικιστικό-ανθελληνικό αφήγημα.
Η Τουρκία μόνιμος παραβάτης του διεθνούς δικαίου και «αναθεωρητής» των συμφωνιών που έχει υπογράψει, θα προβεί με θεμιτά και αθέμιτα μέσα στην αυτόνομη ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων και ακόμα και Πυρηνικών όπλων, με δεδομένη την συνεργασία της με φιλικές ισλαμικές χώρες που διαθέτουν την τεχνογνωσία, όπως Πακιστάν-Ιράν αλλά και την Κίνα.
Η «Τουρκική Πυραυλική Απειλή» δεν πρέπει να μας ανησυχεί διότι το πυραυλικό της πρόγραμμα, αφενός βρίσκεται σε δοκιμαστικό στάδιο, αφετέρου η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή αντιπυραυλική ασπίδα (πχ Αμερικανικά Patriot, Ρωσικά S-300) και ένα υφιστάμενο ισχυρό πλέγμα άλλων συστημάτων αεράμυνας, που διασφαλίζουν επαρκώς όλη την επικράτεια από πιθανά βαλλιστικά πλήγματα, που δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούν στο παρόν, ανεξάρτητα από την προπαγάνδα των τουρκικών ΜΜΕ που δείχνουν χάρτες με όλη την Ελλάδα εντός του βεληνεκούς των τουρκικών πυραύλων (θεωρητικά).
Συμπεράσματα ειδικών από τον Ουκρανικό πόλεμο αναφέρουν ότι η Ρωσία παρά του ότι διαθέτει ισχυρό πυραυλικό οπλοστάσιο, δεν κέρδισε αυτόματα κάποιο σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα πέρα από τυφλά χτυπήματα σε εγκαταστάσεις με θύματα τον άμαχο πληθυσμό (απώλεια ζωής-εμπόδια πρόσβασης σε τροφή-νερό-ενέργεια-στέγη) που συνιστούν «εγκλήματα πολέμου» κατά το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο.
Η Ελλάδα πιστή στις αρχές του διεθνούς δικαίου, ασκώντας τα διπλωματικά μέσα, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαπιστώνουμε ότι αντιδρά με θετικά αποτελέσματα σε κάθε επιδιωκόμενη αναβάθμισή της τουρκίας σε Περιφερειακό παράγοντα. Εκτιμούμε δε ότι η ισορροπία δυνάμεων που διαμορφώνεται τόσο στο Αιγαίο αλλά και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα μεταβληθεί σημαντικά πόσο μάλλον όταν ολοκληρωθεί και η παραλαβή των φρεγατών-αεροσκαφών-βλημάτων: Belharra-F35/Rafale-Meteor/Scalp κλπ που συνιστούν «όπλα» τόσο Αμυντικά όσο και Επιθετικά.
Η αναβάθμιση της τουρκίας ως περιφερειακή δύναμη σε ένα επίπεδο πέραν του ανεκτού, θα ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των ΗΠΑ, αλλά και της Ρωσίας (που θα μπει στην εμβέλεια των Τουρκικών-βαλλιστικών πυραύλων) και δεν θα της επιτραπεί να αναπτύξει ισχυρά πυραυλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν χώρες όπως Ισραήλ-Αίγυπτο.
Συνεπώς η Τουρκία για τα επόμενα χρόνια μάλλον θα βρίσκεται σε μια αέναη φάση αναζήτησης και προσανατολισμού ανάμεσα στο δυτικό και ανατολικό γίγνεσθαι μέσα από μεγαλοϊδεατισμούς περί νέο-οθωμανισμού και θα εκτίθεται διεθνώς με τις παράλογες επιδιώξεις των αυταρχικών ηγετών της που αγνοούν τις σύγχρονες επιθυμίες του τουρκικού λαού για περισσότερη δημοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη, ατομικά δικαιώματα και κυρίως οικονομική ευμάρεια και ευημερία.