Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
Γράφει ο Ὑπτγος ε. α. Χρήστος Φαραντάτος
Η Σημαία μας είναι το άγιον και ιερόν εθνικόν μας σύμβολο. Ενσαρκώνει, συμβολίζει και εκφράζει την ύπαρξη ελευθέρας Ελλάδος και την αιωνιότητα του ευλογημένου έθνους μας. Σ’ αυτήν συνδυάζονται και απεικονίζονται οι υψηλές έννοιες της Πατρίδος και της Θρησκείας μας, οι έννοιες που σφυρηλατούν την ψυχή μας και που μας ξεχωρίζουν από τους άλλους λαούς, διότι υλοποιούν την οντότητα και την προσωπικότητα των Ελλήνων. Οι αγώνες και οι θυσίες των Ελλήνων διά μέσου των αιώνων υπέρ πίστεως και πατρίδος καθρεπτίζονται και εικονίζονται στη Σημαία μας.
Η Σημαία και ο Εθνικός μας Ύμνος, είναι τα δύο σταθερά και ακλόνητα βάθρα, εφ’ ων εδράζεται η Ελλάς.
Ατενίζοντες την επαιρομένην ή προελαύνουσα σημαία μας βλέπομε να προβάλλεται ο Σταυρός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το κλέος της Εκκλησίας, ο φύλαξ και η σκέπη του Έθνους μας, ως παντοδύναμον όπλον κατά παντός, που επιβουλεύεται την ακεραιότητα, την ασφάλεια και την ελευθερία της Πατρίδος, ενώ οι εννέα εναλλασσόμενες οριζόντιες λευκές και γαλάζιες λωρίδες αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές του υπέροχου συνθήματος της Επαναστάσεως του 1821 «Ελευθερία ή Θάνατος»!!
Τα χρώματα της σημαίας (λευκόν και κυανούν) καθιέρωσε η Α΄ Εθνοσυνέλευσις της Επιδαύρου (1η Ιαν. 1822) υποδηλώνουν δε: α) με το κυανούν το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας της Ελλάδος, την αγιότητα και θεότητα του Αγώνα του ’21 και β) με το λευκόν τον καθαρόν, τον άμωμον και αγνόν σκοπόν των Ελλήνων, των οποίων μοναδική επιδίωξις ήταν η απελευθέρωσις και η ανεξαρτησία του έθνους από την πολύχρονον σκληράν οθωμανικήν τυραννίαν. Συνεπώς, με την Ελληνική Σημαία μας συμβολίζονται αρρήκτως συνδεδεμένοι και εσαεί αδελφωμένοι ο Γολγοθάς και ο Παρθενών, ο Χριστιανισμός και ο Ελληνισμός, οι δύο γίγαντες του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, που εφώτισε την ανθρωπότητα και ενεσάρκωσε το πολυθρύλητον σύνθημα των αθανάτων προγόνων μας «μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Με τα χρώματα αυτά προβάλλεται και συμβολίζεται η αγνότης και η σεμνότης της ελληνικής φυλής, καθώς και η άφθιτος δόξα των Ελλήνων κατά την μακραίωνα πορεία του Έθνους.
Οπουδήποτε κυματίζει η σημαία μας συμβολίζει την ελευθερία, την κυριαρχία και την ισχύν του ελληνικού κράτους. Κάθε κυματισμός της είναι γλυκύ θώπευμα της πατρίδος και εκάστη πτυχή της, τρυφερόν μειδίαμα και ζωηρά παρότρυνσις προς παρασκευήν εντόλμων ψυχών διά την άμυναν του ιερού της πατρίδος εδάφους και περιφρούρηση της τιμής και της δόξης της. Την σημαία μας εσεβάσθησαν και οι κατακτητές Γερμανοί και Ιταλοί. Την 27ην Απριλίου 1941, κατά την άνοδο των Γερμανών στην Ακρόπολη προς υποστολήν της ελληνικής και έπαρση της γερμανικής σημαίας, ο στρατιώτης – φρουρός Κωνσταντίνος Κουκίδης περιεβλήθη την υποσταλείσα σημαία μας και κατεκρημνίσθη στο κενό εις μίαν υπερτάτη στάση σεβασμού προς το υπέρτατο ιερό μας σύμβολο. Ήταν η πρώτη πράξη εθνικής αντιστάσεως κατά την Κατοχήν.
Οι στρατευμένοι νέοι μας, η χρυσή ελπίδα του έθνους, αλλά και οι μαθητές των στρατιωτικών σχολών ορκίζονται «να φυλάττουν πίστη στην πατρίδα και να υπερασπίζονται τις σημαίες μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός των και ότι ουδέποτε θα αποχωρίζονται απ’ αυτών». Η αιχμαλωσία σημαίας από τον εχθρό κατά την μάχη θεωρείται ατιμωτική, επώδυνη και βαρεία απώλεια.
Στη σημαία μας βλέπομε το σπίτι μας, το χωριό μας, τους γονείς και τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τις ελπίδες και τα όνειρά μας. Είναι η τιμή και η δόξα μας.
Κατά τις παρελάσεις στις εθνικές εορτές και σε άλλες εκδηλώσεις, οι Έλληνες αντικρύζοντας τις σημαίες τις χαιρετούν με συγκίνηση, υπερηφάνεια, ενθουσιασμό και δέος. Το σύνολον σχεδόν των Ελλήνων εκπέμπει μηνύματα ευθύνης και αισιοδοξίας απέναντι στο εθνικό μας σύμβολο, αναπτερώνεται το ηθικό του και η δύναμις αντιστάσεως έναντι οιουδήποτε επιδρομέως. Παρετηρήθησαν, όμως, δυστυχώς στο παρελθόν δυσάρεστες περιπτώσεις ασέβειας προς αυτό από ελαχίστους θρασείς και ανεγκεφάλους νεαρούς ταραξίες, οι οποίοι, αποβαλόντες πάντα ηθικόν χαλινόν προέβησαν στη πυρπόληση σημαιών, ανοσιούργημα και έγκλημα που τιμωρείται αυστηρώς από τον νόμον (αρθ. 181 Ποιν. Κώδικος). Αλλά, ακόμη και ξένου κράτους, η προσβολή της σημαίας του τιμωρείται (Π.Κ. 155).
Ας αφυπνιστούμε λοιπόν όλοι οι Έλληνες και ας επαίρουμε τις σημαίες μας στους εξώστες των κατοικιών μας, στα καταστήματά μας και σ’ όλους τους χώρους που προσφέρονται να κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία μας.
Η ύψωση της σημαίας μας, ας αποτελέσει – επ’ ευκαιρία και της εθνικής μας εορτής του ιστορικού «ΟΧΙ» – ένα είδος μνημοσύνου προς τους πεσόντες ήρωες υπέρ Πίστεως και Πατρίδος κατά τους αγώνες του Έθνους.
Έλληνες, υψώσατε την ένδοξη σημαία μας! Αναβαπτισθήτε στην κολυμβήθρα της Πίστεως προς τον παντοδύναμον Θεόν και της Αγάπης προς την φιλτάτην Πατρίδα. Η αδιαφορία μας συνιστά ασυγχώρητο εθνικόν έγκλημα!