ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ – ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ - ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΑΝ
Μεταξύ των 6 και πλέον θεωριών, η πιθανότερη ρίζα των λέξεων ‘’TΣΑΜΗΣ’’ και ‘’ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ’’ είναι αρχικά ο ΘΥΑΜΗΣ ποταμός (σημ. Καλαμάς),που ρέει στην περιοχή του νομού Θεσπρωτίας, ο οποίος έγινε, εκ παραφθοράς, «ΤΣΑΜΗΣ». Η περιοχή όπου έρεε ο ποταμός ονομάστηκε «ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ» και σταδιακά η ονομασία αυτή επεκτάθηκε σε όλο τον νομό Θεσπρωτίας, , και στους κατοίκους του, οι οποίοι ονομάστηκαν «ΤΣΑΜΗΔΕΣ» . Όταν η περιοχή κατελήφθη από τους Τούρκους υπήρξαν εξισλαμισμοί μεταξύ των κατοίκων, οι οποίοι χωρίστηκαν σε Χριστιανούς Τσάμηδες και σε Μουσουλμάνους Τσάμηδες . Αργότερα η ονομασία ΄΄ΤΣΑΜΗΣ’’ αφορούσε μόνο τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, οι οποίοι δελεάσθηκαν από τα αξιώματα και τα προνόμια που τους έδωσαν οι Τούρκοι και εξισλαμίσθηκαν. Επακολούθησε ο απόλυτος ταυτισμός τους με τους Τούρκους ομοθρήσκους τους,, για αυτό και απεκλήθησαν ‘’Τουρκοτσάμηδες’’, ενώ παράλληλα εκδήλωναν ένα διαρκώς αυξανόμενο μίσος και μία εγκληματική συμπεριφορά, εναντίον των συμπατριωτών τους Χριστιανών. Αργότερα, ο συγχρωτισμός τους με τους Αλβανούς μουσουλμάνους (Τουρκαλβανούς) και οι διάφορες προπαγάνδες της Ιταλίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας, τους έκαναν «Αλβανοτσάμηδες» και όλοι μαζί, μέχρι των ημερών μας, διεκδικούν την ‘’Μεγάλη Αλβανία’’, που φθάνει μέχρι την Πρέβεζα και έχει πρωτεύουσα τα Ιωάννινα.
Στο καιρό της Ιταλογερμανικής Κατοχής (1940 – 1944), Τουρκαλβανοί και Αλβανοτσάμηδες οργανώθηκαν σε δύο τμήματα, τα οποία πρωτοστατούσαν σε εγκλήματα κατά των χριστιανών καθώς και σε κατασκοπευτικές ενέργειες κατά του μαχόμενου Ελληνικού Στρατού. Στην Κατοχή, οι Τσάμηδες εντάχθηκαν στα Ιταλικά και, αργότερα, στα Γερμανικά Τάγματα, φέροντας και αναγνωριστικό περιβραχιόνιο , με τον αγκυλωτό σταυρό και κανονική γερμανική στολή. Δημιούργησαν , από τον Ιούλιο 1942, μία τρομοκρατική Οργάνωση ,την K.S.I.L.I.A.,(= Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως) με στόχο την εξόντωση του ελληνικού στοιχείου και τον εξαλβανισμό της Θεσπρωτίας. Αρχηγοί της Οργάνωσης ήταν οι αδελφοί Nuri και Mazar Dino και ο εξάδελφός τους
Redzep Dino, εκ Παραμυθίας. O Nουρή, μάλιστα, είχε κάνει μία χαρακτηριστική διακήρυξη στους ομοϊδεάτες του : «Γενναίοι, θάνατος στους Έλληνες, όπου τους βρίσκετε, να τους σκοτώνετε. Η Τσαμουριά, μέχρι Πρεβέζης, πρέπει να μείνει καθαρά αλβανική. Εκδικούμεθα τους εχθρούς μας , επεκτείνουμε τα σύνορά της αλβανικής μας πατρίδας. Η κραταιά Ιταλία είναι στο πλευρό μας». Δυστυχώς, ο Νουρή δεν έμενε στα λόγια, αλλά προχωρούσε και στην πράξη.
Οι Αλβανοτσάμηδες άρπαζαν τις περιουσίες των Ελλήνων, λεηλατούσαν και κατέστρεφαν τα πάντα και, το χειρότερο, προέβησαν σε δολοφονίες Ελλήνων, με κορυφαία την εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, στις 29 Σεπτεμβρίου 1943, σε μία περιοχή που λεγόταν «Πουρνάρι», 500 μέτρα από το κέντρο της πόλεως. Οι εκτελεστές είχαν βάλει ένα ερπυστριοφόρο να τριγυρνάει στους δρόμους της Παραμυθιάς για καλύπτει τις τουφεκιές των εκτελεστών, με τον θόρυβο που προκαλούσε
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ – ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ - ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ
Υπό το βάρος της ενοχής τους για τα εγκλήματά τους,οι Τσάμηδες απεχώρησαν από την Ελλάδα, συν γυναιξί και τέκνοις , υπό την προστασία των επίσης αποχωρούντων τότε συμμάχων των, Γερμανών, και αυτό το γεγονός δημοσιεύθηκε στον Τύπο, ως εξής (14-7-1949): «Είναι γνωστόν ότι 16 – 17.000 Τσάμηδες είχον εθελουσίως εγκαταλείψει την Ελλάδα, κατά το τέλος του πολέμου και είχον καταφύγει εις Αλβανίαν, εκ φόβου μην κληθούν και δώσουν λόγο προ της Ελληνικής Δικαιοσύνης , διά τα εγκλήματα τα οποία είχον διαπράξει κατά την κατοχήν, εν στενή συνεργασία μετά των Ιταλικών, Αλβανικών και Γερμανικών Στρατευμάτων».
Στην Ελλάδα συστήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο Ιωαννίνων, προκειμένου να δικασθούν οι ένοχοι ως εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες με τους κατακτητές (δοσίλογοι). Τουναντίον, όσοι απέμειναν στις εστίες τους , περί τους 232, μέχρι το 1949, μη αισθανόμενοι ανάλογη ενοχή, λόγω της καλής διαγωγής τους, ζούσαν ανενόχλητοι και απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα του Έλληνος πολίτου. Υπήρχαν 8 τέτοιες οικογένειες, οι οποίες δεν έδειξαν ανθελληνική συμπεριφορά, δεν πείραξαν ποτέ κανένα και έτσι, τόσο το Ελληνικό Κράτος και ο Ζέρβας, όταν μπήκε στα Ιωάννινα τον Οκτώβριο του 1944, όσο και μετέπειτα, ουδείς τους άγγιξε, διότι δεν είχαν δείξει καμία εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων. Επιπλέον, τους άφησαν και τις περιουσίες για να μείνουν.
Υπάρχουν κατατεθειμένες μαρτυρίες Μουσουλμάνων Τσάμηδων που, λόγω της καλής τους συμπεριφοράς, έμειναν στην Ελλάδα, όπως αυτή του Νουχτί Λατίφ, η οποία λέει τα εξής :
«Εμείς οι Μωαμεθανοί δεν είχαμε κανένα παράπονο κατά της Ελληνικής Διοικήσεως, ώστε να μπορώ να καταλάβω γιατί με την Αξονική Κατοχή , όλοι οι Μωαμεθανοί , όχι μόνον έγιναν όργανα των Ιταλών και Γερμανών, αλλά, ακόμη περισσότερο , με φόνους και άλλες εγκληματικές πράξεις, εξεδήλωσαν την πρόθεσή των να εξαλείψουν το Ελληνικό στοιχείο, από την περιφέρεια της Θεσπρωτίας».
Μια άλλη από αυτές τις οικογένειες ήταν και η οικογένεια του Κενάν Μεσαρέ, η οποία κράτησε και το αρχοντικό της, κράτησε τα πάντα. Ο Κενάν Μεσαρέ, γιός του Χασάν Ταχσίν Πασά * της Θεσσαλονίκης, γνωστός ζωγράφος, ποιητής και καλλιτέχνης, έμενε στα Γιάννενα με την οικογένειά του. Κατά την Κατοχή, αυτός έκανε το παν για να σταματήσει τους Αλβανοτσάμηδες να μην σκοτώνουν τους Χριστιανούς και τους έλεγε ότι αυτό θα το πληρώσουν ακριβά μια μέρα. Για τον σκοπό αυτό προσπαθούσε να έρθει σε μία συνεννόηση με τους Ντιναίους και τους άλλους Μουφτήδες, αλλά αυτοί ήταν τόσο φανατισμένοι, που όχι μόνο δεν τον άκουγαν, αλλά και έκαναν δολοφονικές απόπειρες εναντίον του. Ο Κενάν Μεσαρέ κρατούσε ανέκαθεν μία φιλελληνική στάση και μάλιστα έχουμε πολλούς πίνακές, στο 1912 κλπ, την εποχή εκείνη στα Μουσεία μας. Οι δύο γιοι του σπούδασαν στην Ζωσιμαία Σχολή και όλη η οικογένεια έμεινε μόνιμα στην Ελλάδα.
*1) Μη υπάρχουσας φωτογραφικής μηχανής, ο Κενάν Μεσαρέ (δεύτερος αριστερά, με το κόκκινο φέσι) ζωγράφισε την υπογραφή της παράδοσης της Θεσσαλονίκης, από τον Αλβανό πατέρα του, Χασάν Ταχσίν Πασά, στους πληρεξούσιους του Αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου, Ιωάννη Μεταξά και Βίκτωρα Δούσμανη. 2) Ο Κενάν Μεσαρέ σε μεγαλύτερη ηλικία.
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ – ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ
Ο Nuri Dino έφυγε με την υποχώρηση των Γερμανών, πήγε στην Ιταλία και μπήκε στην Intelligent Service, μέσω του Ιταλού Στρατάρχη Pietro Badoglio. Αργότερα, σαν μεγαλοπράκτορας της τουρκικής ΜΙΤ, έφυγε μαζί με την αυστριακή γυναίκα του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του.
Ο Mazar Dino, ο αδελφός του, έφυγε από την Ελλάδα, αλλά συνελήφθη από τους κομμουνιστές του Ενβέρ Χοτζα και τέλος, για τα εγκλήματά του, τον κρέμασαν στην κεντρική Πλατεία του Δελβίνου, σε ένα πλάτανο που μέχρι και σήμερα ονομάζεται ¨Ὁ πλάτανος του Μαζάρ¨῾
Ο δε Redzep Dino, εξάδελφος τους και αρχηγός των εκτελεστών, είχε εξαφανιστεί και μάθαμε το 1983 ότι συνελήφθη από δύο χωρικούς Έλληνες από την Σέλιανη, που είχε σκοτώσει τους γονείς τους, και αυτοί τον πέταξαν μέσα σε ένα μύλο και εξαφανίστηκε.
Πολύ αργότερα, το 1957 , προσπάθησε η χήρα του Nuri Dino να διεκδικήσει την δήθεν περιουσία του, αλλά ξεσηκώθηκε εναντίον της όλος ο πληθυσμός της Θεσπρωτίας και αυτή έφυγε άπρακτη.
Αυτοί που έφυγαν μαζί με τους Γερμανούς για να μην συλληφθούν , τελικά εγκαταστάθηκαν κοντά στα Ελληνο- αλβανικά σύνορα, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα, παρά τις αντιρρήσεις του κομμουνιστή δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, χωρίς να παραιτηθούν καθόλου από τα σχέδιά τους, σε βάρος της Ελλάδας. Κατά την διάρκεια του κομμουνιστο - -συμμοριτοπολέμου , το 1949, επιστρατεύτηκαν οι άνδρες από 17 – 40 ετών (5.700 +) προς ενίσχυση του κομμουνιστικού στρατού. Πάντως, είχαν ‘’λουφάξει’’ κατά την διάρκεια της κομμουνιστικής δικτατορίας του Χότζα, αλλά μετά την πτώση της, άνοιξαν τα σύνορα και οι Τσάμηδες επανήλθαν στις γνωστές απαιτήσεις τους : «Τσαμουριά θέλω, τώρα τήνε θέλω !», εμποδίζονται όμως ‘’να μπούνε μέσα’’ από το ‘’εμπόλεμον’’, ή τον ‘’νόμο του πολέμου’’, δηλ. το γεγονός ότι, έστω και τυπικά, η Ελλάδα και η Αλβανία βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους. Έφτιαξαν ένα κόμμα, το PDIU, με αρχηγό τον Shpëtim Idrizi , και τον Πατριωτικό Σύλλογο Çameria», και αυτά που αναρτούν στα ιστολόγιά τους έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ σε γελοιότητα ανάμεικτη με κουτοπόνηρη κακοήθεια.
Τώρα τελευταία, μας «ξεφούρνισαν» και μνημόσυνο «Χριστιανών Τσάμηδων (??!!)», στον Τοίχο του PDIU. Ιδού τι έγραψαν, την 1η Ιουλίου 2024:
« Στην Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, τελέστηκε νεκρώσιμη λειτουργία στη μνήμη όλων των Ορθοδόξων Αλβανών της Çameria που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας των ζερβικών δυνάμεων, το 1944. "
Μερικοί από τους Αλβανούς Ορθόδοξους που σκοτώθηκαν από ζερβικές
δυνάμεις είναι οι: Thimi Gogozoto από την Πάργα, Πέτρο Σαρρά από την Παραμιθιά, κ. Konomi (άγνωστο όνομα) από το Margëliçi. Τους κρέμασαν και τους άφησαν κρεμασμένους για τρεις μέρες στο Παραμίθι και μετά κλάπηκαν τα πτώματα ενώ οδηγούσαν.
Μεταξύ των καταγγελτών της γενοκτονίας εναντίον των Αλβανών της Çameria ήταν ο Spiro Çalluka, ο οποίος έκανε μια πύρινη ομιλία καταγγέλλοντας τη διοίκηση των ελληνικών πολέμων και τις διακρίσεις σε βάρος των Αλβανών. Κάλεσε τους Ορθόδοξους Αλβανούς από το Φραρ και το Σούλι να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Μουσουλμάνων Αλβανών για την προστασία της αλβανικής εθνικής ταυτότητας. Στις 28 Ιουνίου 1944 σκοτώθηκε από τις δυνάμεις του Ναπολέοντα Ζέρβα. Ο μάρτυρας Zeqie Nuri λέει:
"Στις 28 Ιουνίου 1944 οι στρατιωτικοί δεν με πυροβόλησαν αλλά με πήγαν στην αστυνομία. Στην αυλή της αστυνομίας ήταν av. Ο Spiro Çalluka, του οποίου τα βασανιστήρια μεταμορφώθηκαν εντελώς, όλο αίμα, ακόμα και οι τοίχοι της αστυνομίας μάτωσαν με το αίμα του. Βασανίστηκε από τους Γκάκο Πάσκο, Ντίμο Κάσαρι και Ίλια Νάστο. Ο Spiro Çalluka έλεγε: "Η Αλβανία θα πάρει εκδίκηση για αυτές τις σφαγές που μου κάνετε! "Ο ζελάτος στην αρχή του έβγαλε τα μάτια, μετά τον βασάνισε ξεσκίζοντας το σώμα του και τελικά τον έσυρε μέσα από το Bazaar μέχρι να πεθάνει. " [Nexhat Merxhushi & Mehmet Minga - Παραμίθια, Πολιτισμός εν μέσω τραγωδιών, 2011]"
Η γενοκτονία δεν έχει θρησκεία!»
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ
ΤΣΑΜΙΚΟ.... (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ) ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ.(ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ) !!!
Ως γνωστόν, στην Εκκλησία πηγαίνουν διάφοροι πιστοί Χριστιανοί και ζητούν από τον ιερέα να μνημονεύσει τα ονόματα κάποιων συγγενών ή φίλων τους που έχουν πεθάνει. Μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής, στο τέλος ως συνήθως γίνεται το "διάβασμα" για όποιον ορθόδοξο πιστό φέρνει ονόματα τεθνεώτων και κόλλυβα στην Εκκλησία. Στην προκειμένη περίπτωση, το εν λόγω "τσάμικο μνημόσυνο" στην ορθόδοξη Εκκλησία, είναι ένα ακόμα βδελυρό ψέμα των μουσουλμάνων Τσάμηδων. βγαλμένο από την διεστραμμένη τους φαντασία. Σημειωτέον ότι η λέξη "ΤΣΑΜΗΣ" λέγεται αποκλειστικά και μόνο για τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες και Χριστιανοί Τσάμηδες, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, ερωτώμενη σχετικά, απάντησε τα εξής:
«Η θ. Λειτουργια ηταν η καθιερομενη της Κυριακης, στο τελος ως συνηθως γινεται μνημοσυνο για οποιον ορθοδοξο που φερουν τα ονοματα και κολυβα. Ο ιερεας εκανε μνημοσυνο για καπιους ορθοδοξους που εφεραν τα ονοματα οι συγγενεις. Δεν ξερει τι ηταν, απλα εγεινε μνημοσυνο. Οπως σας ειπαμε, ολα αυτα που γραφουν δεν ειναι της Εκκλησιας. Αυτο μονο. Τα αλλα λογια και ερμηνιες δεν ειναι της Εκκλησιας»
Τώρα, ίσως να πήγαν κάποιοι Τσάμηδες στην εκκλησία, παριστάνοντας τους χριστιανούς, και ζήτησαν από τον ιερέα να μνημονεύσει κάποια ονόματα δήθεν δικών τους ανθρώπων που έχουν πεθάνει, χωρίς να του πούνε πως και τι. Ο ιερέας, μη γνωρίζοντας τις πραγματικές τους προθέσεις, έκανε το ιερατικό του καθήκον, μνημόνευσε τα ονόματα, και έληξε εκεί η ιστορία, Η Εκκλησία αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε περαιτέρω ανάμειξη, ή ενέργεια σε αυτήν την υπόθεση. Τα υπόλοιπα είναι αποκυήματα της φαντασίας των αρρωστημένων τσάμικων εγκεφάλων που σκάρωσαν όλη αυτή την ψευδή και κακοήθη ηλιθιότητα. ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΚΟΡΑΚΟΥ "ΚΡΑ" !
Ιδού και η φωτογραφία που ανάρτησαν στον Τοίχο του PDIU, δια του λόγου το αληθές.
‘Όπως βλέπετε, η φωτογραφία αυτή είναι μια τυπική φωτογραφία από το εσωτερικό μίας χριστιανικής εκκλησίας, χωρίς να μας παραπέμπει σε … Τσάμηδες ή σε ο,τιδήποτε άλλο.
Οι «ζερβικές δυνάμεις» που λέει το κείμενό τους, αναφέρονται στον ηρωικό υπερασπιστή της Ηπείρου, ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΖΕΡΒΑ, και τους άνδρες του που χάλασαν τα σχέδια των Τσάμηδων, να εντάξουν την Ήπειρό μας στην «ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ», όπως την οραματίζονταν. Έκτοτε, οι Τσάμηδες ζουν με το φόβο του Ζέρβα, που έχει περάσει στο υποσυνείδητό τους και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.
