ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ - ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ

Άρθρα - Δημοσιεύματα
Ημερομηνία Σύνταξης Άρθρου
Ιδιότητα
Yπτγος ε. α.

Παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια να πραγματοποιούνται στη χώρα μας εγκλήματα, ιδίως ανθρωποκτονίες, τα οποία λόγω της ιδιαίτερης χροιάς τους τα ΜΜΕ και η κοινωνία τα χαρακτηρίζει ως «ειδεχθή εγκλήματα».

Στις παραγράφους που ακολουθούν θα προσπαθήσω να αναλύσω το αίτιο αυτής της συμπεριφοράς, που για πολλούς είναι «αξιοπερίεργη», ως απλός πολίτης χωρίς φιλοσοφικές περγαμηνές, αλλά «ενδυόμενος τον μανδύα τους» (σημ.1).

Το τι πράττει ο κάθε άνθρωπος είναι επακόλουθο:

  • της πνευματικότητάς του,
  • των αρχών με τις οποίες ανατράφηκε από την οικογένειά του
  • του κοινωνικού περιβάλλοντος που ενηλικιώθηκε, συμπεριλαμβανομένης και της εκπαίδευσης που έλαβε
  • του «ρίσκου» του τι θα χάσει σε συνδυασμό με τα επίκτητα αγαθά που διαθέτει από τις συνέπειες της πράξεώς του.
  1. Ο Ντοστογιέφσκι αναφέρει, «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». Η φράση αυτή καταδεικνύει την πεποίθηση του ότι ένας πνευματικός άνθρωπος αποφεύγει να πράξει κάτι μη ηθικό και ζει ενάρετα.

Ορισμένοι σίγουρα θα θεωρήσουν ότι αυτή η πτυχή είναι η μοναδική αιτία της ειδεχθούς συμπεριφοράς, άλλοι θα πουν ότι υπάρχουν θρησκείες ή ερμηνείες αυτών οι οποίες προτρέπουν τους «πιστούς» σε ειδεχθείς συμπεριφορές, το σίγουρο όμως είναι ότι είναι ένας υπολογίσιμος παράγοντας που καθορίζει – ερμηνεύει την επαίσχυντη συμπεριφορά.

  1. Ο ρόλος της οικογένειας στα νέα μέλη (παιδιά για γονείς ή νέοι πολίτες - μετανάστες στα κράτη) είναι καθοριστικός καθόσον η ένταξή στο κοινωνικό σύνολο πραγματοποιείται διαμέσου αυτής. Σημαντικότατο ρόλο έχουν τα παραδείγματα που προσλαμβάνουν καθημερινά από τους γονείς και ιδίως από τα μεγαλύτερα αδέλφια, που είναι πιο κοντά ηλικιακά. Η «καθοδήγηση» και οι επεξηγήσεις, μέσω του διαλόγου, είναι καθοριστικές για το δρόμο που θα ακολουθήσουν όταν ενηλικιωθούν - ενταχθούν.
  2. Το κοινωνικό περιβάλλον εν έτη 2021 δεν είναι το ίδιο σε όλη την επικράτεια ενός κράτους, πολύ περισσότερο του πλανήτη. Υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλώνουν με μεσαιωνικά πρότυπα, ενώ άλλοι έχουν πνευματικότητα και κοινωνική αλληλεγγύη η οποία παραπέμπει σε ουτοπιστικές καταστάσεις.

Παραδείγματα που θα μπορούσα να θέσω: ακαδημαϊκή κοινότητα σε ευρωπαϊκό κράτος σε αντιπαράθεση με νομάδες στην Αφρική, στη Μογγολία ή κατοίκους παραγκουπόλεων (σημ. 2) ανά τον κόσμο, ή σε «συνοικίες εργατών» στην Κίνα και στην ΝΑ Ασία.

  1. Κάθε συμπεριφορά, ασχέτως της ηθικής άποψης έχει και μαθηματική διάσταση την οποία αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς πρέπει να αποδεχτούμε. Η διάστασή της έχει να κάνει με το τι έχω στην κατοχή μου, σε υλικά αγαθά, άρα και τι θα χάσω σε περίπτωση που γίνει γνωστή η πράξη μου. Ένας πολύ ευκατάστατος άνθρωπος σε ένα «σκληρό» νομικά κράτος, μπορεί να χάσει όλα τα προνόμια και να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του σε κελί φυλακής.

Αντιθέτως, ένας άνθρωπος που δεν έχει ένα λεπτό του ευρώ για να φάει και λιμοκτονεί δεν έχει να χάσει τίποτα.

Πολίτες χώρας με πολύ «χαλαρό ποινικό σύστημα» που δεν τιμωρεί ουσιαστικά, σίγουρα είναι πιο εύκολο να διολισθήσουν σε παράνομες πράξεις.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Πως μπορούμε να εξαλείψουμε αυτές τις συμπεριφορές;

Η Ελλάδα του 2021 έχει κοινωνικές ομάδες που οι οικονομικές διαφορές τους και τα ηθικά στοιχεία τους έχουν αμβλυνθεί. Το παραπάνω μεγιστοποιείται από το γεγονός ότι έχει κατακλεισθεί από μετανάστες οικονομικούς, παράνομους, λόγω πολεμικών συγκρούσεων, ή κατευθυνόμενους από πολιτικά συμφέροντα άλλων δρώντων.

Ένας μετανάστης, είναι άνθρωπος και δικαιούται αντίστοιχης μεταχείρισης, αλλά είναι άγνωστης κοινωνικής προέλευσης και η θέση του μέσα σε μία ευρωπαϊκή κοινωνία ευμάρειας τον καθιστά επιρρεπή σε παραβατικές συμπεριφορές, λαμβάνοντας υπόψη και τα οργανωμένα εγκληματικά συνδικάτα που είναι σε άνθηση και προσφέρονται ως καταφύγιο της απελπισίας τους.

Με τα δεδομένα αυτά η λύση δεν είναι η χριστιανική άποψη «να στρέψουμε και το άλλο μάγουλο προς ράπισμα», διότι τότε γινόμαστε συνένοχοι στην ανομία και τη διάλυση των οργανωμένων κοινωνιών. Οι οργανωμένες κοινωνίες που έχουν απαλλαγεί από το σύνδρομο της ενοχής και του κοινωνικού και φυλετικού ρατσισμού, σίγουρα όχι η Ελληνική, πρέπει να δράσουν προκειμένου να αναμορφώσουν τα μέλη τους προς μία ορθή και κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά αλλά και να προστατεύσουν τα υγιή στοιχεία, όπως οφείλουν, από παραβατικές εκδηλώσεις.

Η επίτευξη αυτού του στόχου μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί με:

  1. Κατευθυνόμενη και οργανωμένη εκπαίδευση όλου του πληθυσμού, εξειδικευμένη (σημ. 3) για κάθε κοινωνική ή εθνοτική ομάδα ώστε να δώσει την ευκαιρία κατανόησης των ανθρώπινων αξιών του δυτικού πολιτισμού και την δυνατότητα επιλογής στην ένταξη ηθικά υγιών κοινωνικών ομάδων με επακόλουθο την οικονομική ευμάρεια.

Η δημιουργία εκπαιδευτικών τμημάτων με βάση τα επίπεδα γνωστικών δεξιοτήτων, ώστε να γίνεται στοχευμένη εκπαίδευση, δεν έχει ουδεμία σχέση με το ρατσισμό οποιουδήποτε είδους, αντίθετα προάγει τις δεξιότητες όλων των κατηγοριών και την ευγενή άμιλλα.(σημ.4) 

  1. Νομοθέτηση ποινών και η ουσιαστική επιβολή αυτών με δυνατότητα ο ανθρώπινος παράγοντας των δικαστηρίων (δικαστές) να παίρνουν «ακραίες» αποφάσεις για τους παραπτωματίες, που διαπράττουν «ειδεχθή εγκλήματα» μέχρι και οικονομικών ποινών (σημ. 5).

Οι ΗΠΑ είναι ένα καλό παράδειγμα, όχι αντιγραφή, του τρόπου ελέγχου διαφορετικών κοινωνικών και εθνοτικών ομάδων μέσω του νομικού συστήματος και του τρόπου επιβολής. (σημ. 6) Υπόψη ότι η προτροπή για την υλοποίηση συμπεριφορών ξεκινάει με ερέθισμα στο αίσθημα του φόβου, γίνετε συνήθεια και καταλήγει συνειδητοποίηση. (σημ. 7)

Ο αλτρουισμός, η αλληλοπροσφορά, τα εγγενή ανθρώπινα στοιχεία σίγουρα είναι τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου γένους το οποίο δημιούργησε κοινωνίες και αξιοθαύμαστο πολιτισμό. Δεν είναι όμως τα μοναδικά κριτήρια για την αξιολόγηση όλων των συμπεριφορών.

Κοινωνικά βιώματα σε τόπο και χρόνο είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην διαμόρφωση χαρακτήρων και «τεράτων» κατά την «πολιτισμένη» κοινωνία.

Σημειώσεις

  1. Προκειμένου να κατανοήσουμε συμπεριφορές, ανθρώπων, ομάδων ή κρατών, πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε σύμφωνα με τα δικά μας βιώματα, αλλά να «φορέσουμε» αυτά των δραστών. Συγκεκριμένα να μελετήσουμε τα βιώματά των και το κοινωνικό περιβάλλον σε τόπο και χρόνο.
  1. Οι παραγκουπόλεις σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (The World Economic Forum) το 2031 θα έχουν πάνω από 2 δισεκατομμύρια κατοίκους από τα 8 του πλανήτη.

http://contentarchive.wwf.gr/images/pdfs/pe/katoikein/Ftoxeia_Gemizeifavelesoplanitistonftoxon.pdf

  1. Η σημερινή εκπαίδευση εστιάζεται σε παροχή τεχνικών δεξιοτήτων και όχι ηθικών στοιχείων, τα οποία θεωρεί μη αποδεκτά διότι επεμβαίνουν στα ατομικά δικαιώματα, και στον «εκμηδενισμό» των διαφορετικών καταβολών στο όνομα της αποδοχής φυλετικών και άλλων στοιχείων.

Ειδικευμένη εκπαίδευση των παιδιών με διαφορετικές καταβολές που δεν έχουν καμία γνώση της γλώσσας και εν συνεχεία ένταξή τους στα λοιπά τμήματα. Στην καθημερινότητά μας τα χρωματιστά ρούχα, προτού μπουν στο πλυντήριο μαζί με τα υπόλοιπα, πρέπει να τα πλύνουμε τις πρώτες φορές μόνα τους, ώστε να έρθουν στο επίπεδο αντοχής των υπολοίπων προκειμένου να πλυθούν όλα μαζί. Αλλιώς θα ξεβάψουν με αποτέλεσμα να πάρουμε ένα μεγάλο χρωματικό τίποτα.

  1. Ένας διοικητής μου έλεγε χαρακτηριστικά, «τα δάκτυλα του χεριού μου είναι όλα διαφορετικά, αλλά όλα τα αγαπώ, τα χρειάζομαι και συμμετέχουν ενεργά στο να μπορέσω να πιάσω ένα εργαλείο για να φέρω σε πέρας μια χειρονακτική εργασία».
  1. Ορθά η «κοινωνία» μέσω του κράτους επιβαρύνεται με τα έξοδα φύλαξης και διαβίωσης των πολιτών του, αλλά σε ορισμένους, ιδίως σε οικονομικά εύπορους, θα πρέπει να επιβάλλεται και η καταβολή στο κράτος αυτού του εξόδου. Είναι σίγουρο σε πολλούς θα είναι πιο δυσάρεστο από την ίδια την ποινή.
  1. «Η ζώνη σώζει ζωές» είναι η ελληνική προτροπή προκειμένου να φορέσουμε τη ζώνη ασφαλείας του αυτοκινήτου. Στις ΗΠΑ οι πινακίδες αναγράφουν «Buckle Up it’s the Law» ή «Click it or ticket» δηλαδή «κούμπωσέ την, είναι Νόμος» ή «δέσε την ή πρόστιμο».
  1. Ενήλικας 30 ετών στην πορθμειακή γραμμή Κεραμωτής Θάσου, το Μάιο το 2021 εντός της καμπίνας δεν φόρεσε καθόλου μάσκα στη διαδρομή, αλλά προκειμένου να καπνίσει βγήκε στον εξωτερικό χώρο.