Δύσκολοι οι καιροί και Τρωϊκός ο Πόλεμος
Γράφει ο Υπτγος ε.α. Ιωάννης Δεβούρος , Αντιπρόεδρος Ε.Α.Α.Σ.
Η απρόκλητη επίθεση της Ρωσίας, δεν είναι απλά μια συμπεριφορά που αμφισβητεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα ενός ανεξάρτητου κράτους, κατά παράβαση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, χτυπά με βάναυσο τρόπο, στην καρδιά των αρχών της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ελλάδος, σχετικά με την Δημοκρατία και την έννοια της Ελευθερίας, όπως αυτές διαμορφώθηκαν, ιδίως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Καμία πόλη στην Ουκρανία δεν δέχθηκε τέτοιους ανηλεείς βομβαρδισμούς όσο η Μαριούπολη. Με μεγαλείο ψυχής, πατριωτισμό και υψηλό αίσθημα ευθύνης, μεγάλο ποσοστό των κατοίκων, επιλέγουν συνειδητά να παραμείνουν.
Το ίδιο και περισσότερο, ισχύει και για τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στην πόλη, Μανώλη Ανδρουλάκη, τον τελευταίο ξένο διπλωμάτη στην περιοχή, που προσπάθησε επίμονα για την δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων για τους χιλιάδες ομογενείς μας, αλλά και για πολλούς άλλους Ουκρανούς πολίτες.
Βρισκόταν στο καταφύγιο από τις 28 Φεβρουαρίου 2022, χωρίς καθαρό αέρα, με άθλιες συνθήκες υγιεινής, με λιγοστά τρόφιμα και ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες επικοινωνίας, μαζί με 120 περίπου άτομα, υπαλλήλους του ΟΑΣΕ και κατοίκους της πόλης ( Ουκρανοί και ομογενείς μας), οι οποίοι κατέφυγαν εκεί για να σωθούν.
Παρέμεινε συνειδητά πιστός στο καθήκον του.
Ήταν ο τελευταίος Ευρωπαίος διπλωμάτης που εγκατέλειψε την πολιορκούμενη και βαριά πληγωμένη Μαριούπολη.
Είναι υιός του Στρατηγού ε.α Ανδρουλάκη Γεωργίου.
Η Μαριούπολη θα μείνει στην Ιστορία της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, σαν μία μαρτυρική πόλη και ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος Μανώλης Ανδρουλάκης, θα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της .