ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Ε.Α. ΑΣΛΑΝΙΔΗ ΙΩΑΝΝΗ
Γράφει ο Κώστας Παδουβάς, αντγος ε.α.(ΣΣΕ 1952)
Η λαμπρή σταδιοδρομία στις Ειδικές Ένοπλες Δυνάμεις του Στρατού Ξηράς (όπου απέκτησε φήμη άριστου αλεξιπτωτιστή), κορυφώθηκε ως διοικητής της Σχολής Ευέλπιδων (όπου απέκτησε φήμη άριστου ηγέτη-παιδαγωγού),περιζώνονται από την προσφορά του αείμνηστου αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Ασλανίδη, ως πολυγραφότατου Έλληνα ευπατρίδη.
Όλα τα παραπάνω συνάδουν με την καταγωγή του. Ευτύχησε να γεννηθεί και γαλουχηθεί στην πανάρχαια βορειοελλαδική γη (Δράμα), όπου διαμορφώθηκαν σπουδαίοι χαρακτήρες στη διαχρονία, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι σήμερα. Σε εκείνη τη γη όπου εμπνεύστηκε πλέρια και σε βάθος το Ελληνικό πνεύμα και τις αρετές της γενναιότητας-αγωνιστικότητας εναντίον όλων που επιβουλεύονται και επιδιώκουν την αλλοίωση της Ελληνικής ταυτότητας των πληθυσμών της Μακεδονίας και περαιτέρω ολόκληρης της χώρας.
Την υποδομή αυτή εδραίωσε στη Σχολή των Ευέλπιδων, από όπου ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πεζικού το 1957, έμπλεος από πολυμερείς γνώσεις και ολοκληρωμένου πατριωτισμού.
Η «αναχώρησή του» από τα εγκόσμια πριν από ένα μήνα περίπου (17/2/2022), σημαίνει «σιγή της Ελληνοχριστιανικής πολυμερούς γραφίδας του», αλλά τα δημοσιευμένα ποικίλα άρθρα του κατά εκατοντάδες είναι ολοζώντανα και φωτεινά, για να φωτίζουν την ανοδική πορεία του Ελληνικού πνεύματος και να γεμίζουν τις καρδιές των σύγχρονων και των μελλοντικών Ελλήνων. Τα άρθρα αυτά βρίσκονται αρχειοθετημένα σε Στρατιωτικά έντυπα ( Εθνική Ηχώ, Εκδόσεις Συνδέσμων τάξεων ΣΣΕ), σε Ηλεκτρονικές και έντυπες πολιτικές εφημερίδες- περιοδικά (Ελεύθερη Ζώνη, ι πόρτα, Εστία κ.ά.), στον Κεντρικό Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδας και σε άλλα πολλά μέσα των ΜΜΕ.
Η πανάξια γραφίδα του κινήθηκε σε πλήθη από πολυμερείς πτυχές του Ελληνικού βίου με την ελκυστική προτροπή ενστερνισμού της Ελληνοχριστιανικής παιδείας, αναλύοντας με ταπεινοφροσύνη, ευγένεια, ελληνοπρεπή αλληλεγγύη και κριτική σκέψη τα θέματα των άρθρων του, όντας ευρυμαθής και γαλουχημένος από το αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, οδηγώντας τους νεοέλληνες στο σωστό δρόμο της τιμής, της Ελληνοχριστιανικής ανθρωπιάς και της αφοσίωσης στην οικογένεια και στην πατρίδα.
Ως στενός φίλος του στην αποστρατεία, είχα την ευκαιρία συχνών ανταλλαγών απόψεων και σκέψεων μαζί του, με το μόνιμο χαρακτηριστικό της ανεπάρκειας του χρόνου των συζητήσεών μας, επί των πρωτότυπων πνευματικών γραπτών δημοσιευμάτων του, όπως ήταν: «οι χαρισματικές θετικές αρετές και τα μειωτικά γνωρίσματα των Ελλήνων», «το Κυπριακό ζήτημα και οι Ελληνοτουρκικές διενέξεις», «οι πλαστογράφοι της Ελληνικής ιστορίας», ο Ελληνοχριστιανισμός ως ιδεαλισμός», «ή ανερμάτιστη εγκληματικότητα», «ο αθλητικός επικίνδυνος οπαδοϊδεαλισμός» κ.ά. εκατοντάδες αξιέπαινα θέματα.
Ας μείνει για πάντα η μνήμη του αιωνία.
Τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου στην εκλεκτή οικογένειά του με την εγκάρδια ευχή να είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής γης που τον σκέπασε.