Στις 23 Οκτωβρίου έτους 2022 ημέρα Κυριακή, έφυγε από κοντά μας ο ανωτέρω εκλειπών και η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στις 25 Οκτωβρίου έτους 2022 ημέρα Τρίτη στον Ιερό Ναό Αναστάσιος Κυρίου στα νέα μνήματα Θεσσαλονίκης.
Την κηδεία του παρακολούθησε πάρα πολύς κόσμος κυρίως απόστρατοι αξιωματικοί καθώς και αντιπροσωπεία δύο αξιωματικών του τμήματος Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Τον επικήδειον λόγον εκφώνησε ο κ. Τριαντάφυλλος Δήμου Αστυνόμος Α΄ ε.α. Ελληνικής Αστυνομίας, ως κατωτέρω:
Αείμνηστε φίλτατε Σπύρο
Η είδηση του θανάτου σου γέμισε τις καρδιές μας θλίψη και πόνο. Γεννήθηκες στο χωριό Μεσσήνη της Μεσσηνίας το έτος 1932. Από εκεί ξεκίνησες για να σταδιοδρομήσεις. Στην αρχή κατατάγηκες στην Αεροπορία. Μετά την αποστρατία σου προσελήφθεις ως μαθητής Μουσικής στην Δημοτική Μουσική του Δήμου Μεσσήνης. Το έτος 1954 κατατάγηκες στο τότε σώμα της Ελληνικής Χωροφυλακής. Μετά την αποφοίτηση σου τοποθετήθηκες στην Σχολή Χωροφυλακής στο τμήμα Μουσικής λόγω προσόντων ως κάτοχος τεσσάρων πτυχίων.
Ανήλθες κατ’ εκλογήν την βαθμολογικήν ιεραρχίαν και αποστρατεύτηκες το έτος 1991 με τον βαθμό του Ταξιάρχου. Διετέλεσες Διοικητής Θεσσαλονίκης και Αθηνών. Διακρίθηκες για τον εξαιρετικόν ζήλον, την προθυμίαν, την αφοσίωσην στο καθήκον και την πειθαρχικότητα εν τη εκπληρώση της Ασποστολής σου όπου είχες εξαιρετικήν υπηρεσιακήν απόδοσην.
Αείμνηστε φίλτατε Σπύρο, σήμερα είμαστε όλοι κοντά σου, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, να σε αποχαιρετήσουμε και να σε πούμε το στερνό αντίο στη νέα σου ζωή.
Ήταν 8 Νοεμβρίου 2021 ημέρα μνημοσύνου της αγαπημένης κόρης σου Ελένης που έπαθες το ατύχημα. Πέρασε ένας χρόνος ταλαιπωρίας καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου. Είχες όμως πάντα κοντά σου την αγαπημένη σύζυγό σου εξαίρετο κ. Δέσποινα η οποία σε φρόντιζε και σε παρηγορούσε, καθώς και τον γιο σου Παύλο. Επίσης όλοι οι φίλοι σου με τα τηλεφωνήματα σε δίναμε κουράγιο για ταχεία ανάρρωση. Δυστυχώς όμως η κουρασμένη και πληγωμένη καρδιά σου δεν άντεξε και επήλθε το μοιραίο. Η ζωή βέβαια του ανθρώπου κάποτε τελειώνει. Μένουν όμως οι αναμνήσεις. Υπήρξες άνθρωπος αγαπητός, διατηρούσες καλές κοινωνικές σχέσεις, όλους τους χαιρετούσες πάντα με χαμόγελο, ήσουν πρόσχαρος, καλοδεχούμενος στις παρέες και έχαιρες εκτιμήσεως, κυρίως από τους υφισταμένους σου.
Με την εξαίρετο σύζυγό σου κυρία Δέσποινα απέκτησες δυο θαυμάσια παιδιά την Ελένη και τον Παύλο.
Αείμνηστε φίλτατε Σπύρο, σε λίγο πορεύεσαι για την ουράνια ζωή. Η πρόσκαιρος ζωή όμως σε άφησε ένα βαθύ τραύμα, της αγαπημένης σου κόρης Ελένης, η καρδιά σου από την απώλεια αυτή ραγίστηκε χωρίς να επουλωθεί. Σε λίγο θα σε σκεπάσει το χώμα της Μακεδονικής γης. Η αυλαία της ζωής κλείνει. Μένει όμως η ελπίδα όπως αναφέρεται στο σύμβολο της πίστεως, ο άνθρωπος προσδοκά την ανάσταση των νεκρών, όπου κατά την Δευτέρα Παρουσία ο Κύριος Ημών – Ιησούς Χρηστός, θα κρίνει ζώντες και Νεκρούς. Πάντα θα είσαι στη σκέψη μας.
Αείμνηστε φίλτατε Σπύρο
Καλό Ταξίδι
Αιωνία σου η μνήμη